Wandelen en hiken in de bergen staan in mijn top tien van favoriete dingen om te doen. Het verkennen van nieuwe paden, de zon op je gezicht en de intense kramp in je benen die ervoor zorgt dat je het bijna op zou willen geven, totdat je het prachtige uitzicht op de top van de berg ziet. Ik vind het fantastisch.
Toch kan weglopen van de bewoonde wereld terwijl je je aan het inspannen bent een beetje eng zijn voor iemand met een medische aandoening. Het is niet zo'n fijn idee om afhankelijk te zijn van de spullen in je rugzak als je een niet-functionerende alvleesklier hebt.
Ik kan me daarom zeker voorstellen dat sommige type 1 diabetici niet zo enthousiast worden van de gedachte om ver van huis te gaan, zonder het comfort van een grote voorraad snacks, een waterkraan en hulpdiensten in de buurt. Door mijn tips te delen die ik zelf geleerd heb over hiken met type 1 diabetes, hoop ik je te inspireren om toch je wandelschoenen aan te trekken en de natuur in te gaan.
1. Doe vooraf wat onderzoek
Voorbereid zijn is een van de belangrijkste onderdelen van diabetes type 1. Om onszelf niet in gevaar te brengen, bereiden we ons op alles voor. Hiken is niet anders. Plan je route met handige websites zoals Komoot of Alltrails, waar je niet alleen gedetailleerde informatie vindt over de lengte en moeilijkheidsgraad van duizenden routes over de hele wereld, maar ook recensies van anderen kunt lezen.
Als hiken nieuw voor je is en je jouw bloedsuikerspiegel niet te veel wil laten schommelen door meteen voor een zware klim te gaan, begin dan met iets korts en gemakkelijks en bouw het later verder op.
2. Neem meer mee dan je denkt nodig te hebben
Zoals je waarschijnlijk al weet, is elke dag anders in het leven van een diabeet. Loop niet het risico ver van de bewoonde wereld te zijn zonder een enorme hoeveelheid snacks met voldoende koolhydraten. Je zult nooit spijt krijgen van die extra rol Dextro's die je meeneemt, geloof me!
Als ik aan een moeilijke wandeling begin met een normale bloedsuiker, begint deze meestal snel te dalen. Elke keer weer ben ik dankbaar dat ik genoeg heb ingepakt. Meestal neem ik appels, gedroogd fruit en een paar rollen druivensuiker mee om mijn glucose snel aan te kunnen vullen terwijl ik ronddwaal.
En vergeet naast je snacks, glucosemonitor en insuline ook je water niet! Neem extra mee voor het geval je suikers besluiten om wat hoger te blijven tijdens je trektocht. Verder is het ook altijd een goed idee om glucagon in je rugzak te stoppen. Ik heb het persoonlijk nog nooit nodig gehad, maar je weet maar nooit.
3. Neem voldoende pauzes tussendoor
Dit moet ik zelf ook nog leren. Als ik eenmaal op gang ben, haat ik het om te stoppen en de mensen met wie ik samen ben op te houden. Meestal stop ik tijdens het wandelen snel wat te eten in mijn mond en loop gewoon verder. Maar eigenlijk zou ik dat niet moeten doen. Korte pauzes inlassen wanneer je bloedsuikers laag zijn, helpen je om te herstellen voordat je weer verder gaat. Doe het rustig aan als dat nodig is!
4. Ga samen met iemand die jou kent
Ik ga ervan uit dat de meeste mensen samen hiken met mensen die ervan op de hoogte zijn dat ze type 1 diabetes hebben, maar zo niet – geef het aan! Het is belangrijk dat iedereen in de groep weet dat je tussendoor misschien wat vaker een snack- of drinkpauze moet nemen.
5. Laat je niet tegenhouden door hypo's
Afgelopen november liepen mijn vriend en ik naar de top van de Monserrate in Bogotá, een berg van zo'n 3152 meter hoog. Het zou een hike van zo'n anderhalf uur zijn met alleen maar steile trappen. Hoewel ik vaak genoeg langere en zwaardere routes gelopen heb, kelderde mijn bloedsuiker door het verkeerd berekenen van mijn ontbijtinsuline en begon ik de tocht rond 4,2 millimol.
Voordat we de eerste mijlpaal bereikten ben ik zo'n acht keer gestopt. Met trillende handen en wazig zicht begon ik wat geïrriteerd te raken dat het zo veel langer zou duren. En het eten was was ik ook beu, want ik had totaal geen honger meer. Uiteindelijk zorgden een mueslireep, een grote appel en tientallen druivensuikertabletjes ervoor dat ik goed uitkwam met mijn bloedsuikers en de hike kon afmaken. Het uitzicht was prachtig en de rest van de dag waren mijn glucosewaarden verrassend genoeg perfect.
Probeer je niet te laten ontmoedigen door lage bloedsuikers en zet door. Als ik na mijn eerste hypo's was gestopt, had ik de top van deze berg niet gezien en een mooie herinnering gemist.
6. Geniet van het uitzicht
Zoals de 'originele' bekende quote luidt: ''Enjoy the view''. Een berg op kunnen lopen, langs een rivier rennen of door een park wandelen is een cadeautje. Ik kan daar zo blij van worden en we hebben geluk dat we kunnen genieten van deze dingen. Zelfs als dat betekent dat je nog een paar extra tussendoortjes moet eten!
Comentários